A memoria é necesaria malia o tempo transcorrido. Por iso, vinte anos despois do desastre do Prestige, daquela mobilización social sen precedentes, varios autores e autoras lembran, coas súas palabras, aqueles días incertos e aciagos.
Vinte voces que berran, todas a unha, coma naquel afastado 20 de novembro de 2002. E, con elas, os rostros, os acenos e as mans dos que estiveron en primeira liña, os retratos dos protagonistas, baixo a mirada de José Luís Abalo, que loitaron heroicamente contra unha marea negra que quixo devorarnos, mais que non o logrou.
