Pequena obra de teatro, definida polo autor como Trasifarsacomedia en tres actos e pico.
Don Pedro Fernandez de Castro, VII Conde de Lemos atopase no inferno, expiando as suas culpas desde hai case catrocentos anos. Sofre un perpetuo desacougo , pero non polo lume senon por non ter novas do seu queridísimo Monforte, por non poder ver de novo a terra que o veu nacer.
O Conde Fernández de Castro fai un pacto co demo, e este lle permite, só por un día volver a vila que tanto ama.
Isto válelle ao autor para facer un esbozo do Monforte que vivimos hoxe, facendo desfilar nesta obra a destacados personaxes da recente historia e do presente da cidade do Cabe. A través deles reflicte un panorama de decadencia e desilusión que a don Pedro nin lle agrada nin pode comprender. O conde retorna ao inferno cheo de pesadume, pero deixa a súa confianza nas mans do pobo, para que Monforte esperte e logre o esplendor que el un día soñara.
